ചതി

വരികള്‍വ്യക്തമായിരുന്നൂ..
ഞാന്‍ നോക്കി,വീണ്ടും..വീണ്ടും..വീണ്ടും..
കവിയുടെ എഴുത്തില്‍,നേരുണ്ടോ?
തീര്‍ച്ചയായും..
കവി അറിയാതെയെങ്കിലും,അവപുറത്തുതലനീട്ടും.
ചിലപ്പോള്‍,ഉഗ്രവിഷമുള്ളസര്‍പ്പമായ്..
ചിലപ്പോള്‍,മനം മയക്കുന്നമദാലസയായ്..
മറ്റുചിലപ്പോള്‍,അപശ്രുതിയുയര്‍ത്തുന്ന
ഗാനമായ്...
പക്ഷെ..
ഇപ്പോള്‍ കവിയുടെമനസ്സ്തലനീട്ടുന്നൂ..
അതില്‍മുഖംഞാന്‍ കാണുന്നില്ലാ.
അന്ധകാരം മാത്രം..
തമസ്സിന്റെനടുവില്‍,ഒന്നിനുംവയ്യാത്തനിലയില്‍,
അസത്യവും,ചതിയും,പതുങ്ങിനില്‍ക്കുന്നൂ..
കപടതയും,വഞ്ചനയും.അന്യോന്യംനോക്കി,
കണ്ണിറുക്കുന്നൂ...
അക്ഷരം അപ്പോഴും ഉത്തരമില്ലാതെ,.
അടുത്ത ഇരയ്ക്കുവേണ്ടി തലനീട്ടുന്നൂ...
ഞാന്‍ വീണ്ടും..വീണ്ടും..നോക്കി..
ഒരു മിന്നല്‍ പിണരിന്റെവെളിച്ചത്തില്‍..
എനിക്കു വായിക്കാന്‍...കഴിഞ്ഞൂ...
എഴുത്തിന്റെ എല്ലാ അക്ഷരങ്ങളിലും,
എഴുത്ത് കവിയെ ചതിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നൂ..?

ഞാന്‍

ജാഗ്രത് അവസ്ഥയില്‍ഞാന്‍,
ഞാനായിരിക്കുമെന്നുഞാന്‍,
കരുതുന്നൂ...
സുഷുപ്തിയിലും,സ്വപ്നത്തിലും,
ഞാന്‍,ഞാനായിരിക്കണമെന്നു,
ആഗ്രഹിക്കുകയുംചെയ്യുന്നൂ...
ഞാനെന്ന എന്നെഞാന്‍സകല ഇടങ്ങളിലും,
എന്നിലും,നിങ്ങളിലും,കാണാന്‍ശ്രമിക്കയും
ചെയ്യുന്നൂ...
പിന്നെ,ഞാനാരാണ്..?
ഇതുചോദിക്കുന്നതുഞാനെന്നോടുതന്നെയല്ലേ?
നിങ്ങളിലെ എന്നെനിങ്ങള്‍,തിരയുംപോള്‍...
എന്നിലെനിങ്ങളെഞാനെന്നില്‍ത്തന്നെകാണുന്നൂ..
നാമെന്നുമൊന്നുതന്നെയാണു..
ഒരുജീവിതത്തിന്റെതടവിലാക്കപ്പെട്ട,
പല അവസ്ഥാന്തരങ്ങള്‍...
പിന്നെ നാം എന്തിനുകലഹിക്കുന്നൂ?
സ്നേഹിക്കുക,അന്യരെ..
അവരില്‍ക്കൂടിഅവനവനേയും....

മൌനം

ഒരുശബ്ദംപുറപ്പെടുകയാണു..
അതുഇരകളെകൊന്നുതിന്നുന്ന,
ജീവികളെപ്പോലെയാണു..
വലിയവ,ചെറിയവയെകൊന്നു..
അവസാനംവലിയശബ്ദങ്ങള്‍,
ഉള്ളിടത്തേയ്ക്ക്,ചെറിയവ വരാതായീ..
ചെറിയശബ്ദങ്ങള്‍പരല്‍മീനുകളെപ്പോലെ,
ഓടിക്കൊണ്ടിരുന്നൂ...
പുറത്തുവന്നാല്‍,വിഴുങ്ങുമെന്നുഭയന്നു,
അകന്നുതന്നെക്കഴിഞ്ഞു..
അവജനിക്കാതെതന്നെജീവിക്കാന്‍,
ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നൂ...
അവമൌനമായിരുന്നൂ...
അവയുടെഅര്‍ത്ഥംസമ്മിശ്രമാണു...
അവപലകാലങ്ങളിലും,പലയിടങ്ങളിലുമുണ്ട്..
അവ ഒരിക്കലും പിറവി യെടുക്കില്ലെന്നു,
ഉറപ്പുകൊടുത്തുകൊണ്ടുകഴിയുകയാണ്..
ചിലമൌനങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകുന്നതിനു മുന്‍പു,
അവയ്ക്ക്ശബ്ദമാകാന്‍,കഴിഞ്ഞിരുന്നുവോ??
മരണത്തെക്കുറിച്ചു അവയെങ്ങനെ മനസ്സിലാക്കീ...??